Kolka i refluks u dzieci w ujęciu osteopatycznym – patogeneza oraz terapia.

Kolka i refluks są najczęstszymi dolegliwościami u niemowląt. Częstość występowania u dzieci ocenia się na 8 do 40 %. Przyczyn jest wiele, ale wszystkie wymagają dokładniejszego badania.

Kolka nie jest jednoznacznie zdefiniowanym zespołem chorobowym, ustępuje zazwyczaj samoistnie ok. 3-4 miesiąca życia.  Dotyczy zarówno dzieci karmionych naturalnie jak i sztucznie.

Objawy to m.in. trudny do ukojenia płacz, problemy z karmieniem, w tym plucie, wymioty i płacz podczas karmienia, problemy ze snem, oddawanie dużej ilości gazów, przyciąganie nóg, prostowanie nóg z wygięciem tułowia w łuk, wzdęcie brzucha, w palpacji możliwy odgłos bębenkowy, czerwienienie się.

Terapia osteopatyczna oddziałuje na autonomiczny układ nerwowy jamy brzusznej, polega na pracy na jamie brzusznej w zakresie poprawy perystaltyki oraz ukrwienia narządów wewnętrznych oraz stosowaniu technik równoważenia dynamiki płynowej. Leczenie osteopatyczne jest wspierane przez odpowiednie żywienie oraz edukację rodziców w zakresie układania oraz sposobu karmienia dzieci.